32

یک روز همه رو از زندگیم حذف میکنم و بی خبر میزارم میرم اقیانوسیه  ( مثل دلیت کردنای تلگرامم که بعد از نصب دوباره با موجی از لطفای دوستان که فشم میدن میگن بیخبر گذاشتی رفتی هیچی خبر نداریم نمیگی نگران میشم :/ ) و اینقدر فکر میکنم در مورد اطرافم که برای تک تکشون به نتیجه ی قطعی رسیدم. اینکه چقدر قراره براشون وقت بزارم. چقدر برام اهمیت دارن. چقدر قراره تو زندگیم اجازه بدم تاثیر داشته باشن و چقدر اصلا تو زندگیم دخالت داشته باشن! میدونی قطعا اون روز به این نتیجه میرسم که برای پدر و مادر و تک تک فامیلام جز سارا و فاطمه همه ی اینا صفرن. برای تک تک معلمام. برای تک تک خاطرات تلخ مدرسه. ولی تاثیرشو گذاشته رفته. میشه تاثیرشو پس گرفت؟

 نمیدونم میدونم این هفته اخیر با تمام وجودم هزااااااااااااااااااار بار شکر کردم که مدرسه تعطیله و مدرسه تعطیله و مدرسه تعطیله. چقدر مدرسه نی بهتر میتونم ارامش فکری داشته باشم. راحت تر میتونم به این نتیجه برسم که نظر خودم دقیقا چیه! نه نظری که بقیه دوست دارند بشنوند.

یک مشکل اساسی دارم. حرف زدن. این مشکل از ریشه حل بشه ها قطعا 70 درصد مشکلات الانم و ایندم حل میشه!